Κρίσιμα Ζητήματα στην Περιφερειακή Υγειονομική Περίθαλψη

Η πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσαν οι Ιατρικοί Σύλλογοι των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων αποτέλεσε μια σημαντική συνάντηση για την αναγνώριση και ανάλυση κρίσιμων ζητημάτων που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα και την αναβάθμιση της περιφερειακής υγειονομικής περίθαλψης. Αυτή η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τα Νοσοκομεία Αγρινίου, Μεσολογγίου και Άρτας, ανέδειξε τη σπουδαιότητα της ισχυρής συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, τονίστηκε ότι η αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα επαρχιακά νοσοκομεία δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή των τοπικών φορέων και την κατανόηση της πραγματικότητας που βιώνουν οι υγειονομικές μονάδες στην περιοχή. Ως εκ τούτου, η αναγκαιότητα μιας ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ των Ιατρικών Τμημάτων, της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας, και των τοπικών νοσοκομείων προκύπτει αυταπόδεικτα.

Ένας βασικός τομέας που εθίγη ήταν η διαρκής ανάγκη για την ιατρική εκπαίδευση και την επιστημονική διασύνδεση. Αναγνωρίζεται πως η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) απαιτεί όχι μόνο κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό αλλά και ένα ευέλικτο πλαίσιο που να επιτρέπει τη συνεχή εκπαίδευση των ιατρών.

Η κατάσταση της Δυτικής Ελλάδας κλήθηκε να συζητηθεί, καθώς παρατηρείται ότι οι ιατροί του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας καλούνται συχνά να μετακινηθούν σε νοσοκομεία εκτός της περιοχής τους, γεγονός που τους αποθαρρύνει να υποβάλουν αιτήσεις για μόνιμες θέσεις στο ΕΣΥ. Αυτή η πρακτική έχει κατατάξει την περιοχή σε δεξαμενή μετακινήσεων, οδηγώντας σε εξάντληση των ιατρών και σε αυξανόμενες ανάγκες διακομιδών που υποβαθμίζουν την πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας.

Η έλλειψη ενός σταθερού και προβλέψιμου πλαισίου στελέχωσης σε συνδυασμό με την απουσία κινήτρων και προοπτικής έχει σοβαρές συνέπειες για την υγειονομική περίθαλψη στην περιοχή. Η μοναδική λύση για την ανατροπή αυτής της κατάστασης δεν μπορεί να είναι οι αναγκαστικές μετακινήσεις των ιατρών, αλλά η θετική και οργανωμένη ανάπτυξη του τομέα υγείας, με διάλογο και συνεργασία σε επίπεδο τοπικών φορέων.

Κάθε νέα προκήρυξη και μέτρο ενίσχυσης των επαρχιακών δομών μπορεί να θεωρηθεί ως μια επένδυση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η συνεργασία μεταξύ του Υπουργείου Υγείας και του Υπουργείου Παιδείας είναι κρίσιμη για την προώθηση της κλινικής, ερευνητικής και εκπαιδευτικής διασύνδεσης, καθώς και για την χρήση ψηφιακών εργαλείων που θα ενισχύσουν τη λειτουργία των επαρχιακών νοσοκομείων.

Η ανάγκη για οργανωμένη ανάπτυξη και υποστήριξη της περιφέρειας είναι εμφανής. Η ενίσχυση της συνεχούς εκπαίδευσης, της κλινικής εμπειρίας και της σταθερότητας είναι η μοναδική διέξοδος για την ποιοτική αναβάθμιση του ΕΣΥ και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του ιατρικού κόσμου στην προοπτική παραμονής και επαγγελματικής εξέλιξης στην Ελλάδα.