Την ενοχή της 39χρονης μητέρας από την Πάτρα για ανθρωποκτονία από πρόθεση και των άλλων δύο παιδιών της οικογένειας, ζήτησε η εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, θεωρώντας την υπεύθυνη για το θάνατό τους, προκειμένου «να συνεχίσει το γάμο της» και να κρατήσει κοντά της το σύζυγό της.
Η εισαγγελική λειτουργός πρότεινε να κηρυχθεί ένοχη η κατηγορουμένη για τις δύο δολοφονίες των μικρότερων κοριτσιών της, «από εγωκεντρισμό», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Αναφερόμενη μάλιστα στο θάνατο του μωρού της οικογένειας, η εισαγγελέας είπε :«Ο τελευταίος άνθρωπος που είδε το παιδί ήταν η κατηγορουμένη στις 07.30. Λειτούργησε άμεσα γιατί δίπλα κοιμόταν η Τ. Άσκησε πίεση για να γίνει γρήγορα και άφησε σημάδια. Αφού ολοκλήρωσε το εγκληματικό της έργο άφησε και το πανάκι στην κούνια. Γιατί; Γιατί ήταν σκοτάδι, δεν άναψε το φως, αφού κοιμόταν η Τ. Αδυνατούσε να διακρίνει τις κηλίδες στο σκοτάδι. Η Π. πνίγει τα παιδιά για να συνεχίσει ο γάμος της… Ο εγωκεντρισμός της της τρώει τα σωθικά. Θέλει να κρατήσει τον σύζυγό της κοντά της. Υπερτερεί ο εγωισμός της για να ακολουθήσει να ζει το επίπλαστο όνειρο. Τι γίνονται τα κοριτσακια; Άμοιρες Ιφιγένειες. Την απώλεια της αγάπης προδίδει το ψυχρό της βλέμμα που βρίσκεται σε συμφωνία με τη παγωμάρα των δάκτυλων της».
Η 39χρονη αντιδρώντας στην εισαγγελική πρόταση άφησε αιχμές για «προειλημμένη απόφαση» ενώ η μητέρα της καταφέρθηκε σε βάρος της εισαγγελικής λειτουργού, λέγοντας «ντροπή σου! Πώς θα κοιμηθείς απόψε;»
Η εισαγγελέας καταλόγισε έλλειψη οποιασδήποτε σοβαρότητας και στους ιατροδικαστές, επισημαίνοντας πως εξαιτίας τους η κατηγορουμένη βρήκε έδαφος να κάνει τα εγκλήματα της.
«Η κατηγορουμένη βρήκε πρόσφορο έδαφος για να καλύψει τα εγκλήματα της στους ιατροδικαστές. Δεν έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους, δεν ενκύπτουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα για να διαπιστώσουν την αιτία θανάτου τριών μικρών παιδιών. Τους ιατροδικαστές τούς χαρακτηρίζει ζει η επιπολαιότητα και ο ωχαδελφισμός. Πραγματικά προς τιμήν της η Μ. είπε λάθος. Κάποιοι εμμονικά επιμένουν στην ηπατική ανεπάρκεια. Άλλοι αλλάζουν θέσεις που έχουν υποστηρίξει δημόσια. Κάποιοι από δήθεν συναδελφική αλληλεγγύη τους δίνουν χείρα βοηθείας. Για μένα δύο είναι οι αιτίες. Ή προσπαθούν να εξασφαλίσουν πρόθυμους που θα καλύψουν επόμενες δικές τους υποθέσεις στο μέλλον ή να επωφεληθούν εργασιακά».
Ρεπορτάζ: Ντίνα Τσουκαλά